سروش و سروین دوقلوهای نازنینم

اول عکسی از انجام تکالیف عشقم.... سروش....   و بعد هم اولین دوستان صمیمی سروش و سروین.... آروین عزیز و پرستوی ناز   که بعد از مدرسه با هم می ریم پارک و کلی خوش می گذرونیم.....   اینجا هم آقا سروش و آروین جان در کلاس لگو... و آقا سروش در سالن انتظار و منتظر مامان که با هم برگردن خونه..... و حالا چند تا عکس با دوست چینی مون... شای عزیز.... حقیقتا گاهی فردی از فرسنگها دورتر از ما بر ما سفر می کنه و میشه یه حس دوست داشتنی گوشه ی دلمون... اینقدر که حس می کنی کم کم دوستش داری.... و بهت نزدیکه.... واقعا رنگ و نژاد و هم خونی بهانه هایی کوچکی هستند برای نزدیک شدن دلها به هم و قوی ترین حس ، حس ناب دوس...

شب یلدای 92 یلدای امسال مامانی کمرش درد می کرد و .... ولی یلدا باید برگزار شه و هیچ مانعی سر راهش توان مبارزه با جشن یلدا رو نداره......  و این هم تابلوی یلدامون گلای من کلی عکس و فیلم از یلدا داریم ولی همشون دسته جمعیه ..... سروش و سروین در جشن عقد عمو حسین ...

کلی عکس و خاطره داریم که تو اولین فرصت براتون می ذارم. الان باید براتون داستان بخونم و ..... لالا..... چهارشنبه شب ساعت 9:45 ---------------------------------------------------- بله از اول هفته بارش برف شروع شد و یکشنبه صبح که از خواب بیدار شدیم دیدیم همه جا پر از برفه و نمی شه ماشینو بیرون برد . یکشنبه رو خودمون تعطیل کردیم و اما دوشنبه که تعطیل بود تا آخر هفته و ما دو نوبت برف بازی کردیم، روز دوشنبه و پنجشنبه.... . که البته برف بازی پنجشنبه مون مفصل بود و خانوادگی رفتیم برف بازی....   از تعطیلات و مشکلاتمون با اطلاع رسانی ها بگم که روز دوشنبه با سروشی رفتیم مدرسه که با دربهای بسته مواجه شدیم و گویا صبح اعلام کرده بود...

سروشی من ٧ بهمن کنفرانس داره در مورد پرندگان و من امشب از ساعت ١٠ و نیم تا الان یعنی ٢ و نیم صبح مشغول جمع آوری مطلب و عکس و ساخت پاورپوینت بودم. که سروش در کلاس هوشمند روی ویدئوپروژکتور با پاورپوینتش کنفرانس بده. الهی من فدای پسرم بشم که از الان کنفرانس و پروژه اش شروع شده......   در اولین فرصت هم پاورپوینت و اولین کنفرانس سروشی رو می ذارم.   ساعت ٢:٤٥ بامداد روز شنبه ٥ بهمن ١٣٩٢ و اما بعد..... روز شنبه عصر که بابا اومد خونه من و سروش با هم دو سه دور تمرین کردیم و بعد هم فایلمون رو روی تلویزیون انداختیم و برای مامانی و بابایی و خاله جونیا و دایی جون که سروش و استاد خطاب می کرد کنفرانس دادیم. روز یکشنبه با...

این روزها حسابی مشغول نوشتن مشق شبم. البته اسمش رو بذارم دیکته ی شب بهتره چون هر شب آقا سروش باید شرح اتفاقاتی که در مدرسه اش گذشته رو برام بگه و من مثل یه بچه ی خوب تند تند بنویسم. البته یه یادگاری کامل از این روزها بصورت مکتوب و کاملا رسمی براش باقی می مونه که این خودش اتفاق خوب و قشنگیه. از طرفی مقارن با هفته ی کتاب و کتاب خوانی و در جهت ایجاد و ارتقاء سطح فرهنگ کتابخوانی در منزل، از طرف مدرسه کتابی با عنوان "الفبای زندگی برای کودکان" با یه پرسش نامه ی ١٠ سوالی به دستم دادن که تا هفته ی آینده جواب سوالات رو بنویسم برای تصحیح به مدرسه بفرستم.  این هم از کوییزم.    البته از اونجایی که من مامان ساعی و کوشایی هستم همی...

ایمیلی از طرف خدا نامه ای از سوی پروردگار به همه انسان ها سوگند  به  روز  وقتی  نور می گیرد  و به شب  وقتی آرام  می گیرد که من نه تو را رها  کرد ه‌ام و نه با  تو دشمنی کرده‌ام( ضحی 1-2) افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی. (یس 30)  و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی.(انعام 4)  و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو  قدرتی نداشته ام(انبیا 87)  و  مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم  شدی که گمان بردی  خودت بر همه چیز  قدرت داری. (یونس 24)   ...

و این هم جشن روز اول پیش دبستانی سروین خانومی صف بچه ها برای رفتن به کلاس ها   سروین و دوستش سحر در کلاس و این هم بخشی از لوازم مدرسه سروین که به مدرسه تحویل دادیم. از وسایل سروش یادم رفته عکس بگیرم که دیگه بهشون دسترسی ندارم چون تو مدرسه است.   و این هم کتاب های درسی سروش که از فراموشی من قسر در رفتن و ثبت شدن و حالا آقا سروش سیبیلو می شود...... نمی دونم بچه م چه علاقه ای به سیبیل داره که با هرچه واسه خودش یه شبه سیبیلی دست و پا می کنه.... و البته سروین نیز هم ...

جمعه شب که فرداش روز اول مدرسه برای سروش بود، تو خونه ی مامانی جشن داشتیم. آخه چهار تا سال اولی داشتیم، هردو دوقلوها. سروش و سروین ورود به مدرسه و خاله جون و دایی جون ورود به دانشگاه. خلاصه سروش و سروین حسابی کادو گرفتن و کلی ذوق کردن واسه ی مدرسه رفتن. حالا سر فرصت عکسها شو براتون می ذارم، آخه برای همین عکسها هی ثبت خاطراتمون امروز و  فردا میشه و از دهن می افته.   راستی سروین جونی یه هفته دیرتر کلاسهاش شروع می شه و تو این مدت منو کچل کردی که مامان پس من کی باید برم. امیدوارم همیشه همینقدر برای رفتن به مدرسه مصمم باشین.   حالا می خوام چند تا از شیرین زبونی های سروین جونی رو بنویسم. یه شب که خونه ی مامانی بو...